Isa ang lobo sa mga pinaka mabangis at mabagsik na hayop sa kagubatan. At isa sila sa mga kinakatakutan ng karamihan. Kaya sa kwentong ito tunghayan natin ang storya sa pagitan ng tao at asong lobo. Isang lalaki ang naglalakad sa gubatan. Nakita niya ang lobong na trap sa ilalim ng puno. Maililigtas kaya nya ang kawawang lobo kahit na mapanganib ito? At ano kaya ang magiging ganti ng asong lobo sa lalaking sasagip ng kanyang buhay? Kaya alamin lahat yan sa ating pagpapatuloy. Na tiyak magbibigay ng aral at inspirasyon.
Isang lalaki ang naglalakad sa kagubatan. Sa kanyang paglalakad, Nakita nya ang isang asong lobo. Na sa unang tingin nya ay sobra siyang natakot sapagkat mabangis ito, At maaari sya nitong lapain.
Subalit napansin niya na hirap ito makagalaw at makalakad. Kaya nmn nilapitan niya ito para alamin kung anong nangyari sa asong lobo, Kaya pla hind siya makaalis sa kanyang pwesto sapagkat na trap ito, Na naging dahilan na manghina ang kawawang lobo. Dala na rin ng kawalan ng makakain at maiinom. At dto niya napansin na bagong panganak pala ito, Subalit mabangis ito ng mga oras na iyon, Sapagkat ang mga tao ang kinakatakutang nilalang ng mga lobo. Kaya naman hindi niya ito kayang iligtas mula sa pagkakatrap, lalo na at bagong panganak ito.
Sa mga oras na iyon ay hinanap nya sa paligid kung nasaan ang mga anak nito.
Ilang minuto ang lumipas, sa kanyang paghahanap, ay nakita niya ang kanilang tirahan. Kaya nmn umalolong sya na gaya ng isang lobo. ng sa gayun ay lumabas mula sa lungga ang mga anak nito. At sinubukan niya pang muli, Hanggang may isang batang lobo ang lumapit sa kanya. At napansin nya na sobrang nagugutom na ito at hinang hina na. kaya nmn kinuha niya ito at inilagay sa kanyang basket, dinala niya ito, kung saan na trap ang kanyang Ina. At Muli niyang binalikan ang Ina ng lobo, na kung saan, ay tahimik lng ito at hinihintay na makita niya ang kanyang anak.
Sa di kalayuan ay ibinaba nya ang batang lobo at agad nmn itong tumakbo patungo sa kanyang Ina.
Kahit nahihirapan ang kanyang Ina mula sa pagkakatrap nito. Ay Nagawa pa niyang mapasuso ang kanyang anak.
Sa kanyang nakita ay sobrang nadurog ang kanyang puso sa mag inang lobo. At hindi sya papayag na hindi niya maililigtas ito mula sa pagkakatrap at mabigyan ng makakain. Kaya nmn sinumulan nya ang maghanap ng makakain.
Sa di kalayuan ay nakita niya ang isang bagong patay na usa. kaya nmn kinuha niya oto at dinala sa mag inang lobo. sapat na ito para sa ilang mga araw nilang pagkain.
takip silim na ng mga oras na iyon, kaya nmn doon na din sya nagpalipas ng gabi.
Pagka gising niya ay agad syang nilapitan ng batang lobo na para bang nagpapasalamat sa ginawa niyang kabutihan sa kanilang mag Ina. Habang nakatingin sa kanila ang Ina ng lobo ay ramdam niya, na pinagkakatiwala niya ito sa kanya. Sa mga oras na iyon ay pinag iisipin nya ng mabuti kung paano maililigtas ang kawawang lobo mula sa pagka trap nito, Kaya nmn binibigyan niya ito ng makakain at kinakausap sapagkat hindi niya ito basta basta masasagip sa pag kaka trap sa kadahilanang mabangis ito.
Kaya nmn sa araw araw na pagpapakain niya sa mabangis na lobo ay nagiging mabait na ito at nagsimula na din igalaw ang buntot nito.
Sa pagkakataong iyon ay unti unti siyang lumapit sa lobo at marahan na hinawakan ang mukha nito na hind nya makita ang bakas sa mukha na nagagalit ito.
Hindi sya sinakmal ng lobo kaya nmn nagkaroon sya ng lakas ng loob na alisin ito mula sa pagkakatrap. At nagtagumpay nga sya na mailigtas ang lobo na hindi sya sinaktan nito. At dito na nagsimula ang kanilang pag kakaibigan, At isa lng ang napatunayan niya na hind lahat ng mabangis na hayop ay mabagsik at dapat katakutan.
Sa pagkakataong iyon ay lumapit sa kanya ang asong lobo at dinilaan ang kanyang kamay at nagsimulang igalaw ang buntot nito na animoy nagpapasalamat sa pagligtas sa kanya. At Bigla siyang namangha sa ikinilos ng lobo. Habang lumalakad ito ng papalayo, lumilingon ito sa kanya na animoy sinasabi niya sa lalaki na sundan siya nito. Kaya nmn sinundan niya ang asong lobo.
Sa di kalayuan ay narating nila ang isang napakagandang lugar, At nakita nya ang isang gropo ng mga lobo.
Ang mag Inang lobo nmn ay lumapit sa kanyang mga kaibigan, At Hindi nmn sya naka ramdam ng takot. Pakiramdam niya ay mga bago niya itong kaibigan. Sapagkat iniligtas nya ang buhay ng isa sa kanila. kaya nmn dinala sya nito kung saan ang tirahan nila.
Takip silim na ng mga oras na iyon, kaya nmn inihanda nya ang tent para doon na sya magpahinga at magpalipas ng gabi.
Kinaumagahan oras na para lisanin na niya ang teretoryo ng mga asong lobo. Habang naghahanda sya sa kanyang pag alis. lumapit sa kanya ang lobong iniligtas nya kasama ang anak nito. At habang humahakbang siya ng papalayo sa kanyang paglingon ay nakita niyang malungkot ang mga mata ng asong lobo kung saan nakatingin ito sa kanyang pag alis.
Kaya nmn ikinaway niya ang kanyang kamay na para bang nagpapaalam sa asong lobo at sinagot nmn sya ng isang malakas na alolong nito.
Nalungkot siya sa pag alis ng kanyang bagong kaibigan. Makalipas ang apat na taon ay muling bumalik siya ng kagubatan.
Sa kanyang paglalakad ay nakita niya ang mga bakas, kung saan na trap ang asong lobo na kanyang iniligtas apat na taon na ang nakalilipas. Kaya nmn bumalik sa kanyang mga ala ala ang mag inang lobo na kanyang iniligtas.
Habang sya ay naglalakad biglang sumulpot sa kanyang harapan ang isang napakabagsik na oso na para bang gutom na gutom at gusto na siyang lapain, na talaga nmng ma swerte pa pag sya ay makaligtas at mabuhay. Kaya nmn dali dali siyang tumakbo at naghanap ng puno upang akyatin. Sa mga oras na iyon ay nanginginig siya sa takot, At hind sya Papayag na gawing karne ng mga oso. kaya ang ginawa nya ay umalolong sya na gaya ng isang lobo.
Ang mabangis na oso nmn ay nasa ibaba lamang at naghihintay ng pagkakataon na malapa niya ang lalaking nawawalan na ng pag asang mabuhay.
Ilang minuto ang makalipas, Isang Hugbo ng mga asong lobo ang lumabas, na nanggagalaite sa galit.
Nakalabas ang mga ngepin nito at nakahandang sugurin ang mabangis na oso. walang inaatrasan ang mga lobo at kinakatakutan lalo na at teretoryo nila iyon. Isang grupo sila laban sa mag isang oso, isang pagkakamali lang ng oso ay tiyak gagawin siyang pulutan ng mga gutom na lobo.
Dahil sa takot na maging pulutan, ang mabangis na oso ay napilitan na umatras at lisanin ang teretoryo ng mga lobo. At nagsialisan ng muli ang isang gropo ng mga lobo, maliban lang doon sa isa.
Sa mga oras na iyon ay nakatingin sa kanya ang isa sa mga lobo, Ang lobo na iyon ay familiar sa kanya. At hindi nga siya nagkamali, Iyon ang lobong kanyang iniligtas apat na taon na ang nakalilipas. At isang malakas na alolong ang pinakawalan ng asong lobo. Yun ay isang pag papaalam sa kanyang dating kaibigan. At ilang sandali ang lumipas tumakbo na ito sa kanyang mga kasamang lobo.
Ang lalaki nmn ay nagsimula na rin humakbang papalayo at umuwi ng kanilang bahay at hind na bumalik pa. Inisip na lamang niya na ang pang yayaring iyon ay isang napakagandang ala-ala sa pagitan ng pagkakaibigan ng tao at asong lobo. Habang humahakbang ng papalayo ang lalaki, ay nakatingin sa kanya ang lobo hanggang sa tuluyan na niyang hind ito matanaw.
Kaya ang kwentong ito ay isang magandang halimbawa na hindi lahat ng mabangis na hayop ay mapanganib at dapat katakutan, Dahil minsan ay isa sila sa maituturing na tapat na kaibigan. Hayop man sila kung matuturing ay handa nmn magpakatao. Dahil kung Minsan ang mga tao ay nagpapakahayop at nakakatakot na mga nilalang.